In december 2022 is Rob Oostrom op 61-jarige leeftijd helaas overleden.
Op 25 januari 2009 werd de brigadier van politie Rob Oostrom van de politie uit de regio Utrecht tijdens zijn werk door een verwarde persoon met een mes in zijn hals gestoken, waardoor hij een hoge dwarslaesie opliep.
Een drama dat zijn weerga niet kent. Rob die in het kader van het verlenen van hulp aan hen die dat nodig hebben, een van de belangrijkste taken van de politie, een dienstverlening deed werd volkomen onverwachts en onnodig aangevallen en zwaar verwond; een catastrofe die de rest van zijn leven en dat van zijn familie voorgoed veranderde.
Toch ging Rob niet bij de pakken neerzitten. Na een langdurig en intensief revalidatieproces heeft hij de draad weer opgepakt en is er weer, ondanks zijn handicap en daaraan verbonden beperkingen, volledig voor zijn geliefde gezin en zijn werkgever, de politieregio Utrecht.
Een organisatie die veel lof verdient, want ondanks de beperktere inzet van Rob hebben zij hem niet laten vallen maar hebben hem een aangepaste baan aangeboden. Hulde dus voor de politieregio Utrecht!
Ook zijn gezin kan hem natuurlijk niet missen en daar zet hij zich ook weer voor de volle 100 % voor in.
Rob is mijn persoonlijke held. Na zoveel tegenslag en ellende toch weer met zoveel kracht en energie het dagelijkse leven oppakken en dat met zo veel positiviteit!
Dat verdient waardering en past mij slechts nederigheid en ontzag.
Om uiting te geven aan de gevoelens van medeleven en respect heb ik voor hem namens de politie een personal painting gemaakt en dit persoonlijk bij hem thuis aan Rob en zijn vrouw mogen overhandigen.
Het kunstwerk “Toekomst” symboliseert respect voor de kracht en het doorzettingsvermogen van Rob na dit dramatische voorval. De twee cirkels stellen de innige verbinding met zijn vrouw voor; linksonder symboliseert het donkere gedeelte het drama.
Deze donkere gebeurtenis wordt naar boven steeds lichter, de weg naar het heden.
Rechtsboven symboliseren de roze en blauwe kleur zijn kinderen, zijn toekomst.
Het schilderij wordt aan de linkerzijde doorsneden door een dikke zwarte gecraqueleerde lijn; deze kanaaltjes vormen de verbinding tussen de donkere periode in het verleden en het meer heldere heden, waar toch weer hoop en toekomst gloren.
The making off: “Toekomst”
Theo Vaal, The Painting Policeman.